Culinair Brazilië

Tsja wat valt er te zeggen over Bourgondisch Brazilië.. Laten we bij het begin beginnen. Eerst eens kijken naar Europa. Altijd koud, 83 metropolen op een 4 vierkante kilometer. Door al dat ruimtegebrek en koude winters hebben wij onze bloeiende bio-industrie. Zo veel mogelijk weefsel voor zo min mogelijk geld en allen zullen wij veel vlees eten! Dan hebben wij hier Brazilië, net zo groot als Australië. Wij zijn op dag 1 door 1000 kilometer lege ruimte gereden naar Campo Grande, daarna naar Bonito nog eens 300, en tot slot nog eens 600 naar Foz do Iguacu. Er zit nog zo'n 600 kilometer in het verschiet voor morgen.

Oftewel aan ruimte is geen gebrek, en aangezien het de afgelopen dagen kouder is dan in de afgelopen 5 jaar en wij in korte broek lopen is temperatuur ook niet echt een issue. Dit zorgt dat alle beestjes die je eet (waarschijnlijk) op zijn natuurs geboren zijn, hun hele leven lekker buiten in de warmte hebben kunnen lopen, vers gras kunnen knagen waarneer zij daar zin in hadden, kunnen drinken wat en wanneer zij wilden (tis tenslotte regenwoud) en inderdaad daarna aan het spit geregen worden. Al met al een veel beter en gezonder leven dan in een stal van 2 bij 2. En dat proef je!! Het eten, Bestaat uit vlees, daar is geen twijfel over mogelijk.

Ik zit nu op ons hotel in Foz do Iguacu, een stad van vele honderdduizenden mensen en geen vegetariër in de wijde omtrek. Alles bestaat uit het beste rund- en varkensvlees. Kip kom je minder tegen niet van mindere kwaliteit overigens, hoewel, er was die ene keer in Bonito maar dat is een ander verhaal. Veelal geserveerd met rijst, bonen, groentes en met name de lekkerste Cassave. Nou hebben we in Nederland ook cassave maar in was verpakt (vanwege snelle verrotting) en vervoerd over de wereld, hier is hij vers van het land. Niet alleen gekookt of gepureerd maar gebakken, in taarten gestopt, gefrituurd en gestoomd verrukkelijk! 

Ontbijt Lijkt verrassend veel op een full English, eieren, worstjes, spek e.d. maar ook altijd meerdere zoetigheden, niet hagelslag en jam, maar hele cakes van kokos en chocolade, wafels en koekjes. Koffie is erg slecht en zuivel kennen ze nauwelijks. Dit wordt echter goedgemaakt door iets dat wij in Europa niet kennen.. SAPPEN! Echt vers, van de bomen, van struiken en van de plantjes, van watermeloen tot ananas, van mango tot avocado, van sinaasappel tot papaya. Elke sap is te vinden en echt vers, niet alleen vers geperst, dat kunnen we in Europa ook. Nee deze zijn geperst omdat ze rijp van de boom vallen, niet groen geplukt en gerijpt tijdens transport naar ons toe. De smaaksensaties die hierin te vinden zijn vallen niet tegen. Ik denk dat ik het eerste half jaar teleurgesteld sta kijken bij een glaasje coolbest.

Drank bestaat uit bier en Cachaca. Het lokale bier valt tegen, Bramha en Skol zijn hier de leiders hoewel deze het minst lekker zijn. Daarnaast heb je Originale en Antarchtika, dit zijn de "goedkopere" varianten en zeer duidelijk beter te drinken (ons dagelijkse goed) en tot slot Eisenbahn. Een biertje gebrouwen hier volgens het Rheinheitsgebot, wij denken door Duitsers gevlucht na de oorlog (mag dan tuig zijn maar ze weten hoe ze bier moeten brouwen) die zich kan meten met de beste Europese pilsen voor als we de lokale brouwsels beu zijn.

Dan Cachaca, denk aan rum maar iets minder van kwaliteit, tenminste degene die wij geproefd hebben, ze schijnen een paar goede te maken maar in die gebieden komen we nog :-). Eigenlijk niet puur te drinken maar ze maken er een verdomd venijnig brouwsel van.. De beruchte Caiperinha. Een mix van Cachaca, limoen, ijs en poedersuiker (voor degene die het durft, ik heb een goed recept weten te scored en ik ben zeker van plan enigszins fatsoenlijke Cachaca mee te nemen, voor meer sterke verhalen begeleid door foto's ben je welkom). Dit heeft ons tot nu toe al zeker 2 slechte ochtenden opgeleverd en is toch nog steeds zeker de moeite van het drinken waard. Mijn vermoeden is dat een derde slechte ochtend nog steeds in het verschiet zit.

Tot zover het generale verhaal van de beste ontbijtjes ter wereld, het carnivornische avondeten en het sapje wat overal bij hoort. Wat kunnen we nog verwachten. Hiervoor wil ik graag een stuk citeren wat wij in de lonely planet hebben gevonden.. En het is ons gelukt een tafel te reserveren voor de 15de. Het citaat:

"Not so much a meal as a journey. Manoella Buffara is Curitiba's hottest chef and her pedigree backs up he impressive menus, which come in three price ranges nightly and rely heavily on regional farm cooperatives and restaurant's own organic nursery. " Manu" - short for Manoella-counts stints in two of the world's most famous kitchens, Norma (Copenhagen) and Alinea (Chicago), as inspiration and impetus behind her ever-evolving dishes, which often get unorthodox pairings with outside of the box wines. This is the south's only spot where gourmands can gather and gaggle over subtle culinary feasts, a two star Michelin quality for a lot less".

Slechte vooruitzichten dus, een update volgt!