Kerstmis en zo

Mij sociale plannen heb ik uitgevoerd. Ik kwam een viertal Duitsers tegen die net aan hun vakantie waren begonnen. Gezellig mee gegeten en een paar wijntjes mee gedronken. Na ruim een week in je eentje op pad is dit ook wel weer eens prettig. De volgende dag heb ik de omgeving verkend en geprobeerd een (Ceder)berg op te lopen. Zoals altijd had ik me goed voorbereid. Geen hoed op, geen zonnebrand opgesmeerd en te weinig water bij me. Dat is allemaal ook niet nodig met 38 graden en geen wolkje aan de lucht. Kortom ik heb het niet gehaald en was blij dat ik weer beneden was en de airco van mijn auto aan kon zetten. Het was wel weer een mooie wandeling trouwens. Ik zit nu twee dagen in mijn hotel in de Cederbergen, maar nu is het voor iedereen hier duidelijk. Ik ben zielig! Helemaal alleen op reis en dan ook nog eens een keer helemaal alleen met kerstavond. In Zuid Afrika ben ik pas één persoon tegengekomen die alleen reist en dat ben ik zelf. In andere landen val je daar niet mee op, maar hier wel. Ik ben hier de enige gast en de rest van de mensen is familie van de eigenaar. Omdat het kerstmis is, komen ze allemaal om de beurt een praatje met me maken. Ik geloof dat zowel de familie, als ik zelf hier veel meer last dan plezier van heeft. Het wordt een avondje van vroeg naar bed gaan, vrees ik. Morgen is het eerste kerstdag. Dan zit ik in een nieuw hotel. Ik vrees het ergste. Gisteren volgens plan vroeg naar bed gegaan en dus was ik ook redelijk op tijd wakker. Zoals gewoonlijk prima ontbeten en op pad gegaan naar mijn volgende bestemming. Ik ben nu serieus terug in de bewoonde wereld en zit in Langebaan. Een dorp ter grootte van Lunteren met de allure van Scheveningen. Ik was van plan om ff aan het strand te gaan liggen, maar dat zat er niet in. Het is hier windkracht vijf en de niet bedekte delen van je lijf worden gezandstraald zodra je het strand oploopt. Ik was blij verrast dat alles hier open en levendig was op eerste Kerstdag. Dus ben ik maar de kroeg in gedoken. Daar was het zeer gezellig. Met allerlei types aan de babbel geraakt, waaronder een gepensioneerde medewerker van de inlichtingendienst, die wel mooie verhalen te vertellen had. Ik had wel het gevoel dat een aantal verhalen van deze overjarige James Bond met een korreltje zout genomen moeten worden, maar dat maakt voor de verhalen zelf niet uit. Hij bleek ook de golfen en aangezien ik voor vandaag al een starttijd had geregeld, hebben we besloten om samen een rondje te lopen. Vanochtend opstaan was wel zwaar. Ik heb me aangepast aan de drinkgewoonten hier en heb gisteren de hele tijd aan de brandewijn met cola gezeten. Aan de "big boys" wel te verstaan. Dat zijn halve liters met een vierdubbele borrel er in. Ik weet niet meer precies hoeveel ik er op had, maar in ieder geval te veel. Ach ja, dat zweten we straks in het zonnetje er wel weer uit